آیا هیث لجر به دلیل افسردگی ناشی از بازی در نقش جوکر درگذشت؟

 

تا امروزحدوداً 13 سال از مرگ «هیث لِجِر» پدیده و نابغه هنرپیشگی دنیا می‌گذرد. هنرپیشه‌ای که اگر زود از دست نمی‌رفت می‌توانست همچون «مارلون براندو» جنبشی عظیم در بازیگری ایجاد کند و سطح این هنر را به تنهایی به مراتبی بسیار بالاتر ببرد.

جِیک جینهال هنرپیشه که در فیلم «کوهستان بروکبِک» با لِجِر همبازی بود در مراسم دهمین سالگرد درگذشت این هنرمند می‌گوید: هیث لجر واقعا «یک نیروی باورنکردنی» بود که تکرار نخواهد شد و جایش همچنان خالی است.

 

هیث کلیف اندرو لِجِر (Heathcliff Andrew Ledger) معروف به هیث لِجِر ۴ آوریل،  ۱۹۷۹ در استرالیا به دنیا آمد. این هنرپیشه برنده اسکار شد. او پس از بازی در نقش‌های تلویزیونی در دهه ۹۰، در هالیوود شروع به کار کرد و فیلم‌های او، هم از لحاظ تجاری و هم از دید منتقدان، با موفقیت روبه‌رو بودند.

 

 

 

لجر در دوران بچگی به بازی شطرنج علاقه بسیار داشت و در ۱۰ سالگی برنده مسابقات قهرمانی شطرنج غرب استرالیا شد. نام هیث و خواهرش کیت، از روی نام شخصیت‌های اصلی کتاب «بلندی‌های بادگیر» (هیث کلیف و کاترین) اثر «امیلی برونته» برداشت شده‌است.

 

او از همان اوان به هنرپیشگی علاقه داشت و با ورود به این عرصه به سرعت پیشرفت کرد.  فیلم تلویزیونی «خانه و دوری» که یکی از موفق‌ترین نمایش‌های تلویزیونی استرالیایی بود و فیلم «سنگ سیاه» ایفای نقش کرد و توانست چهره بازیگری خود را به طور رسمی به نمایش بگذارد. سپس در آخرین سال دهه نود، با بازی در فیلم کمدی «۱۰ دلیلی که من از تو متنفرم»  و همچنین فیلم استرالیایی «دو دست» به کارگردانی «جرجول جردن»، مورد استقبال فراوان قرار گرفت و به ستاره تبدیل شد.

 

از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ لجر به علت بازی در نقش گبریل مارتین فرزند ارشد بنجامین مارتی با بازی «مل گیبسون» در فیلم «میهن‌پرست» و بازی نقش سونی گروتسکی پسر هانک گروتسکی با بازی «باب ثورنتن» در فیلم «توپ هیولا» و بازی‌های برجسته اش در فیلم های The Order، «چهار پر»، «سرگذشت یک شوالیه»، «ند کلی»، «جاکومو کازانووا»، «برادران گریم» و «اربابان داگتاون» به ستاره‌ای مشهور تبدیل شد. در سال ۲۰۰۵ لجر برای بازی در فیلم «کوهستان بروکبِک» جایزه بهترین بازیگر مرد را از انجمن منتقدین نیویورک و انجمن منتقدین سانفرانسیسکو دریافت کرد. همچنین بخاطر بازی در همین فیلم نامزد «گلدن گلوب» و «اسکار» شد.

 

پیتر تراورز در مورد بازی هیث لجر در این فیلم چنین اظهار کرد: ایفای نقش خیره کننده لجر معجزه‌ای در بازیگری است. او به خوبی مارلون براندو و شان پَن بازی می‌کند.

 

سال ۲۰۰۸، لجر نقش هیولای معروف داستان‌های کمیک، «جوکر» در فیلم شوالیه تاریکی (دنباله‌ای بر فیلم بت‌من شروع می‌کند) را بازی کرد. در این فیلم او در مقابل کریستین بیل، هم‌بازی‌اش در فیلم «من آن‌جا نیستم» نقش‌آفرینی کرد. او قرار بود در فیلم تصورات دکتر پارناسوس در نقش تونی در مقابل تام ویتس و کریستوفر پلامر بازی کند. این فیلم در زمان مرگ لجر در مرحله پیش‌تولید بود.  نقش جوکر در فیلم «شوالیه تاریکی» نظر بسیاری از منتقدین را جلب کرد که باعث بردن جایزه «بهترین بازیگر مرد مکمل» در اسکار، گلدن گلوب و بفتای همان سال شد، اما متاسفانه این جوائز بعد از مرگ او اهدا گردید. حتی گفته میشد که در صورت اینکه او زنده بود بازگشتی جزئی در همان نقش را در شوالیه تاریکی برمیخیزد که سومین و آخرین فیلم از سه گانه بتمن است بازی می کرد که با مرگ او از فیلمنامه حذف شد.

در ماه های پایانی سال ۲۰۰۷، او در لندن سر صحنه فیلم The Imaginarium of Doctor Parnassus از تری گیلیام حاضر شده بود. علاوه بر این وی در فیلم I’m Not There از تاد هاینس نیز بازی کرده و به تازگی نیز بازی در آخرین فیلم سه گانه بتمن کریستوفر نولان، The Dark Knight را به اتمام رسانده بود که در آن نقش نسخه جوان تر جوکر را بر عهده داشت. در مصاحبه هایی که پس از مرگش مورد بررسی دقیق قرار گرفت، هیث لجر تایید کرد که نقش جوکر برایش دشوار بوده و اینکه وی برای مدیریت مشکلات استرس و بی خوابی خود داروهای تجویزی مصرف می کند. بازی در این فیلم که با جدایی از ویلیامز و تنهایی همراه بود برای لجر بسیار سخت پیش رفته و او برای فرو رفتن در این نقش دست به کارهایی زد که تاثیر ناخوشایندی بر سلامت روحی و جسمی این بازیگر جوان گذاشت.

 

 

در جریان بازی در نقش جوکر بود که بی خوابی لجر تشدید شده و نزدیکانش بیش از پیش نگران سلامت روانی او شدند. کیت، خواهر لجر که رابطه بسیاری نزدیکی با برادرش داشت و آخرین کسی بود که شب قبل از مرگ لجر با او تلفنی صحبت کرده بود این شایعات را رد کرده و ادعا می کند که در تماس آخر با برادرش هیچ نشانه از افسردگی و یا میل به خودکشی در صحبت ها و حرکات وی ندیده است. بدنبال پیدا شدن جسد لجر در آپارتمانش، تیم پزشکی سر صحنه حاضر شده اما نتوانستند او را به زندگی بازگردانند. در طی دو هفته پس از مرگ لجر، شایعه سازی رسانه ها در مورد استفاده او از مواد مخدر  و حتی خودکشی اش شدت گرفت تا اینکه در ۸ فوریه، دفتر بررسی های پزشکی نیویورک سیتی نتایج تست های سم شناسی انجام شده روی جنازه لجر را منتشر کرد.

 

 

در این گزارش آمده بود که این بازیگر در اثر «سوء مصرف تصادفی داروهای تجویزی» که شامل داروهای مُسکن عمومی، داروهای ضدافسردگی و قرص های خواب (اوکسی کودون، هیدروکودون، دیازپام و دوکسیلامین) بوده اند درگذشته است. بعدها دوستان و همبازی های لجر فاش کردند که وی در ماه های قبل از مرگش از بیخوابی گلایه داشته و با ترکیب قرص های خواب و دیگر داروهای تجویز شده سعی داشته کمی استراحت کند. گری گرنل، از دوستان نزدیک لجر که در ماه های پایانی این بازیگر استرالیایی در کنار او بود در مورد شرایط دوستش در آن روزها چنین گفته است: «صدایش را می شنیدم که از این سوی آپارتمان به آن سو می رود، بلند می شدم و می گفتم، یالا مرد، برگرد رختخوابت، باید فردا کار کنی. و او می گفت، نمی تونم بخوابم، مرد».

 

 

البته نمی توان به طور یقین گفت که آیا هیث لجر به عمد این داروها را به منظور خودکشی ترکیب کرده یا اینکه تنها از روی درماندگی و بدست آوردن آرامش و خواب راحت این کار را کرده است. پدر لجر خود او را مقصر مرگش می داند اما شایعات در مورد خودکشی او را رد می کند. بعد از مراسم تدفین در نیویورک و لس آنجلس، خانواده لجر جنازه او را به محل تولدش در استرالیا بردند. قبر هیث لجر اکنون در کنار قبر پدربزرگ و مادربزرگش در زادگاهش، پرث، قرار دارد.